mijn lieve Nina 2000-2016

Ik had het heel fijn samen met mijn broertjes en zusjes en mijn moeder. Het viel me wel op dat het iedere dag leek alsof er minder broertjes en zusjes waren. Toen kwamen die mensen me halen. Een man, een vrouw, een meisje en een jongen. Ze leken me best wel aardig, maar ik had nou bepaald niet veel zin om met ze mee te gaan in dat rijdende ding. Toch tilden ze me op en gaven ze me heel veel kusjes en daar gingen we. Ik heb de hele weg geloeid om mijn moeder, maar het hielp niet. Die idioten reden gewoon door. Toen we bij hun huis kwamen bleken er allemaal rare beesten te zijn. Moet je die kat eng naar me zien kijken! In de tuin liepen twee kippen en twee konijnen. Dat heb ik allemaal geleerd. Die kippen waren saai, die renden niet weg, maar die konijnen......ik voelde iets van binnen! Ik moest erachter aan! Ik wilde ze krijgen....nou ja, dat heb ik hun hele leven geprobeerd, maar het is nooit gelukt. Toch ben ik een hond voor de konijnenjacht hè, een Petit Basset Griffon Vendéen. Eén keer in mijn leven is het gelukt "wild" te vangen en wel een kaal babymuisje. Ik was met het jongetje in het bos en hij wilde dat stomme beest nog redden. Nou ja zeg, het moet toch niet gekker worden.
Het jongetje ging trouwens heel vaak met me het bos in, met nog zo'n jongetje. Dan gingen we door bosjes kruipen en geheime paadjes zoeken en over boomstammen over de vijver lopen (waar ik in viel). Allemaal véél leuker dan met die vrouw wandelen. Daar mag ik niks van. Niet achter de paarden aan, niet tegen fietsers blaffen, geen poep eten.....tjonge zeg....wat een gezeur. Ik ging er trouwens af en toe even van door hoor, als ik wat geroken had, ben niet voor niks een jachthond. En dan vonden we elkaar altijd weer. Zij floot keihard op haar vingers en ik ging loeien en tata....daar waren we weer. Toen ik drie was hebben ze een hondenvriendje voor me gevonden en ik ben gek op hem. Maar ik moet hem wel af en toe even corrigeren als hij te druk doet en hij moet ook niet proberen in de buurt van mijn eten te komen, want dan grijp ik hem.
Alles ging zijn gangetje totdat ik drie en een half jaar geleden op wou staan en dat opeens niet meer kon. Moest ik acuut naar zo'n griezel in zo'n witte jas, terwijl ze weten dat ik daar een hekel aan heb. Niks gevonden. Hebben ze een oude kinderwagen voor me gekocht, nou vraag ik je! Moest ik daarin als ik niet verder kon lopen. Zat ik toch finaal voor paal? Dus maar gezorgd dat ik weer kon lopen. Dat was toen ik dertien was en nu ben ik zestien en ik moet toegeven dat het allemaal wel zwaarder wordt. Ik hoor en zie heel slecht, maar ruiken gaat nog prima. Mijn achterhand is nogal slap geworden en ik kan daardoor niet echt lekker meer liggen. Ik zat zelfs een keer, door die slappe poten, 's nachts vast in het hondenluik, kon niet voor of achteruit meer. Gelukkig hoorde de vrouw het (babyfoon) en kwam ze me redden. En ik wil heel graag naar het bos, maar als ik er eenmaal ben, ben ik al meteen bekaf en wil ik liever terug.
Vandaag is het zo'n rare dag, ik was er vroeg wakker van. De man is niet thuis (werk Engeland) en het jongetje is gisteravond al gekomen. Ik noem hem nog steeds het jongetje maar hij is inmiddels al een man hoor. (24) De vrouw en de jongen gingen samen gearmd met ons wandelen en ze hadden het steeds over mij, dat hoorde ik wel. Over vroeger en wat ik allemaal gedaan had en waar het jongetje met me gelopen en gespeeld had. Leuke dingen, maar zo gek...ze keken er heel verdrietig bij. Vervolgens hebben ze de hele ochtend op de bank bij me gezeten en heb ik ze scherp in de gaten gehouden. Het viel me op dat ze steeds naar dat ding keken. (de klok) Op een gegeven moment deden ze mijn hondenvriendje naar boven en al snel daarna kwam er een vrouw binnen die ik niet kende, maar die een bekend luchtje bij zich had. Ik heb even gesnuffeld aan haar en weet niet goed wat ik ervan moet denken, dus ik ga mijn mand maar weer in. Die vrouw pakt nu spullen en ze pakt ook mijn poot, maar hé daar is mijn vrouw met iets wat ik al héél lang niet heb gekregen (wordt ziek van) zoooo....dat is lekker! (kaas) Au! Wat doet dat rare mens nou met mijn poot? Jemig, ik krijg hier de bibberatie van zeg, even mijn mand uit. O, maar die kaas is toch wel erg lekker, dus ik ga er weer in. Héérlijk zeg....maar......ik voel me opeens zo slap.......jeetje wat lig ik lekker nu, eindelijk.......
Hé dat is grappig, ik zie ze nu heel anders. Krijg nou wat! Daar lig ik zelf! Wat een giller zeg! Dat mens met dat rare luchtje gaat gelukkig weg, ik zie dat het jongetje en mijn vrouw ook blij zijn dat ze weg gaat. Maar wat staan ze nou te doen die twee? O, nu gaan ze me knuffelen. Joehoe, ik ben hier hoor! Tjonge ja, ga maar wéér zitten, dat doen jullie de hele ochtend al. Niks beters te doen zeker. Pfff, wat duurt dat lang zeg. O maar wat doet het jongetje nou dan? Hij haalt al mijn matjes weg! Is hij nou helemaal gek geworden? Dan glij ik weer uit. Bovendien, zeg nou eerlijk, met matjes staat het toch veel gezelliger? Mijn vrouw gaat met dat rijdende ding en de matjes weg en het jongetje gaat naar de tuin. Met wie zal ik mee gaan? Ik blijf thuis hoor, bij hem. Omg, wat doet hij nou? Hij graaft heel diep, dat mag helemaal niet van de vrouw! Dat mag ik ook nooit. Oooo hij zit in de problemen, let maar op. Daar is mijn vrouw weer en ze kijkt naar het gat en zegt dat het goed is. Nou vraag ik je....ik mocht niet eens een ieniemienie gaatje graven.  Ze gaan naar binnen en ze tillen me met het dekentje uit mijn mandje en leggen me op de grond. Nu pakken ze mijn hondenvriendje erbij, die wou net niet, maar hij moet blijkbaar van ze. Heel even snuffelen en weg is hij. Ze tillen me in de deken naar het gat en laten me heel voorzichtig zakken en de jongen vouwt de deken dicht. Jemig, staan ze wéér te janken, lekker stel zeg. De jongen schept nu alle aarde er op en de vrouw zit op het bankje ernaast te kijken. Ik lig vlak naast die nieuwe hut, dus dat is fijn voor haar en mij. Ik ben trouwens het zevende dier wat in deze tuin begraven ligt hè. Het moet toch niet gekker worden. (hond, kat, twee konijnen, twee kippen) 
Hé wat zie ik daar..........dat lijkt wel die hond waar ze het altijd over hebben, Bo, die vorige hond van ze.....leuk! Daar ga ik naartoe......

Nina   21-2-2000   -   23-3-2016